ΔΩΜΑΤΙΟ 3: Η ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΓΥΤΗΤΑΣ
Αν η προσωπικότητα είναι ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος δηλώνει μέσα στον κόσμο την διαφορετικότητά του, τότε η ανάγκη να την ανακαλύψει και να την προβάλλει, είναι επιτακτική. Διότι ο άνθρωπος αισθάνεται αξία μέσα στον κόσμο λόγω της διαφορετικότητάς του, αυτού που τον χαρακτηρίζει και τον ξεχωρίζει από τους άλλους.
Η ανάγκη εύρεσης, κατοχύρωσης και εν συνεχεία προβολής της διαφορετικότητας του είναι μείζων υπαρξιακή ανάγκη, για να παρουσιασθεί στον κόσμο ως ξεχωριστό, ιδιαίτερο άτομο. Η ανακάλυψη της διαφορετικότητας του ατόμου περνάει αναγκαστικά από μια φάση σχετισμού με τους άλλους, ακριβώς γιατί η διαφορετικότητα του ατόμου έγκειται στη διαφορετικότητά του από άλλα άτομα. Αυτή η φάση σχετισμού με τους άλλους που αποσκοπεί στην κατοχύρωση διαφορετικότητας συντελείται στην «επικράτεια της εγγύτητας», δηλαδή σε ένα πλαίσιο ήπιων σχετισμών σε στενό κύκλο άλλων ατόμων. Μόλις το άτομο ανακαλύπτει μια διαφορά του από τους άλλους αμέσως την συλλέγει και την κατακυρώνει υπέρ της διαφορετικότητάς του. Συνήθως οι περισσότεροι δεν ανοίγουν το σχετισμό τους πέραν της επικράτειας της εγγύτητας. Δεν αποβλέπουν στην εύρεση χαρακτηριστικών διαφορών, οι οποίες θα συνθέσουν μοναδικότητα. Δεν αποσκοπούν στην εύρεση διαφορών της οποίας αυτοί μόνο να είναι φορείς. Διακατέχονται από αδημονία να συγκροτήσουν μια κρίσιμη μάζα, ένα minimum διαφορετικότητας, το οποίο θα τους επιτρέψει να παρουσιασθούν στον κόσμο με προσωπικότητα. Η ανάγκη τους να παρουσιασθούν στον κόσμο είναι τόσο ισχυρή που ωθεί σε βιαστική συλλογή διαφορών μέσα από περιορισμένο σχετισμό με τους άλλους, από συλλογή διαφορών μέσα στην επικράτεια της εγγύτητας.
Η νομή της Διαφορετικότητας
Σαν η Διαφορετικότητα να ήταν ένα ενιαίο μέγεθος στο οποίο όλοι μετέχουν. Η προσωπικότητά του καθενός, δηλαδή το σύνολο των στοιχείων που τα προβάλλει ως ξεχωριστά δικά του και τον διακρίνουν από τους άλλους, μπορεί να ιδωθεί ως η μετοχή του στη Διαφορετικότητα.
Η πλήθυνση των ατόμων που διεκδικούν μετοχή στη διαφορετικότητα έχει ως αποτέλεσμα την πιο εξαντλητική καταμοίραση της Διαφορετικότητας. Καθώς τα άτομα πληθύνονται, είναι σαν να διαμοιράζεται η συνολική εφικτή Διαφορετικότητα του είδους σε όλα τα άτομα που την διεκδικούν.
Αποτέλεσμα της πλήθυνσης των ατόμων που διεκδικούν διαφορετικότητα είναι η επίτευξη απισχνασμένης και ήπιας διαφορετικότητας για το καθένα από αυτά. Η διαφορετικότητα του κάθε ατόμου, είναι συχνά τόσο ισχνή και ήπια, εξουθενωμένη, ώστε απομένει η ομοιότητά του με τα άλλα άτομα να το χαρακτηρίζει πρωτίστως παρά η διαφορετικότητά του.
Η Διαφορετικότητα είναι καταμοιρασμένη και όλοι μετέχουν σ’ αυτή. Η διαφορετικότητα του καθενός συμπυκνώνεται και εκφράζεται με την προσωπικότητά του. Παρ’ όλα αυτά, η διαφορετικότητα του καθενός, το προσωπικό, καθώς όλοι μετέχουν σε αυτό, με τον τρόπο της προσωπικότητάς τους, απέχει πολύ από το Προσωποπαγές, αυτό δηλαδή που έχει κατακτήσει ο Δημιουργός, και του οποίου όλοι αναγνωρίζουν την ιδιαιτερότητά του.
Στο προσωπικό μετέχουν όλοι, αλλά το Προσωποπαγές είναι στόχος και κατάκτηση. Το Προσωποπαγές συγκροτείται από επίμονη συλλογή δομικών στοιχείων διαφορετικότητας, προϋποθέτει βασταγή, δηλαδή βαστακτικό καθημερινό ξεδιάλεγμα των δυνατοτήτων για δράση και διάθεση της δράσης στην αξιότερη επιλογή. Επιβάλλει έκθεση στις επιρροές των άλλων δημιουργών, αναμετρητικό σχετισμό με το Προσωποπαγές των άλλων και ανθεκτικότητα, για να περισωθεί και να διαμείνει στον Δημιουργό το πιο δικό του, το αυθεντικό, το Προσωποπαγές.
Το δωμάτιο είναι μεγάλο.
Στο κέντρο του υπάρχει ένα ύψωμα, μια προεξοχή του εδάφους που σχηματίζει ένα πλάτωμα, σαν ένα μικρό οροπέδιο, 1 μέτρο πάνω από το έδαφος. Σε εκείνο το σημείο του δωματίου υπάρχει έντονη κίνηση. Κίνηση ανοργάνωτη και αυτιστική, γύρω από τον εαυτό. Κίνηση ανθρώπων κοντινή με εξόδους και επιστροφές. Στριφογυρίζουν. Παράξενο τόσοι άνθρωποι μαζεμένοι, σαν δεμένοι με κάποιο νήμα να κάνουν κινήσεις πάνω σ’ αυτό το μικρό χώρο του πλατώματος. Οι κινήσεις φαίνονται να αποσκοπούν σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Προβαίνουν σε συνάντηση, αντικρύζονται και επιστρέφουν στη βάση τους. Ξανά. Ένα μελίσσι ανθρώπων και κινήσεων, ακατάπαυστο και ομφαλοσκοπικό.
Όλοι αυτοί δείχνουν να αποφεύγουν το κατωφερές που περιστοιχίζει το πλάτωμα. Σαν να φοβούνται ότι το ξάνοιγμα πέραν του πλατώματος σε κατωφερές έδαφος δε θα τους επιτρέψει να ξαναγυρίσουν στο πλάτωμα. Έτσι όλο το κινητικό γίγνεσθαι συντελείται πάνω στην οριοθέτηση του πλατώματος. Το υπόλοιπο δωμάτιο παραμένει άδειο. Όλα συντελούνται στην επικράτεια της εγγύτητας.
Ακούγονται ήχοι από συνομιλίες, συζητήσεις, πολλές ταυτόχρονα και από διάφορες μεριές. Θόρυβος είναι το τελικό παραγόμενο.